Barış manço’dan “dönence” şarkısının hikayesi…….

Haber şubat 1982 tarihli “TVde 7 Gün” dergisinden….
“Dönence dünyanın iki ayrı kutbundaki meridyenlerdir.Ve hiçbirzamanda birlikte olamazlar.İnsanın doğasındada iki zıt kutup vardır.Bu kendisinde olmayanı arama içgüdüsüdür.Örneğin kış mevsiminde yazın gelmesini bekler yazında kış mevsimini ararız.insanlar hiçbirşeyin tamamına sahip değillerdir.Herşeyin yarısını yaşarlar.Örneğin 12 saat geceyi 12 saat gündüzü yaşıyoruz.Ama 24 saat boyunca gündüzü veya geceyi yaşayamıyoruz.yani devamlı bir beklenti ve umut içinde yaşayıp duruyoruz.Bu beklenti ve umudunda bir sonu yok dönüp duruyor.”

“işte tüm bu düşüncelerin ışığında dönence doğdu.Şarkının müziğini Kurtalan Ekspres ten bas gitarist Ahmet Güvenç ve tumba ritmdeki Celal Güven isimli arkadaşlarım yaptı.Aslında “dönence” yoruma açık bir parça.Çünkü bizim dinleyici kitlemiz çeşitli kesimlerden oluşuyor.Bu çeşitli kesimlerden gelen insanlarda bu parçadan kendilerine göre bir sonuç çıkarıyorlar.Zaten arzu ettiğimiz bu soyut parçadan herkesin arzu ettiği somut sonuçları çıkarmasıdır.
Simsiyah gecenin koynundayım yapayalnız bekliyorum
uzaklarda biryerlerde güneşler doğuyor
Görüyorum dönence…..
“Bu sözlerle insanların beklentilerini vurgulamaya çalıştım.geceyi yaşayan bir insanın gündüze olan özlemini dile getirdim.Çünkü insanlar hergece aynı duyguları duyuyorlar..”
Kupkuru bir ağacın dalıyım yapayalnız
Uzaklarda biryerlerde birşeyler kök salıyor
Biliyorum dönence….
“Burada insanlardaki tatminsizliği ve olmayanı arama duygusunu açıklamaya çalıştım.Devamlı gelecekte olacakları umut ederek yaşayan insanları yani…..”