1983 yılında alkolü yeni bırakmış olan Münir Özkul un alkol ,uyuşturucu ve akıl hastanesi deneyimlerini anlatıyor :
“Toplumla çok güç anlaşıyorum.Benim gibi toplumla güç anlaşan insanlara ilgi duyarım.Bunun en sivri en tipik örneklerine meyhanelerde, akıl hastanelerinde ve sanat çevrelerinde rastlanır.Onun için akıl ve ruh hastanelerine daima sempati duymuşumdur.Akıl hastaneleri en özgür olduğum herşeyi objektif olarak görebildiğim tek yerdir..Orada rahat ederim.Kafam art arda gelen bir sürü problemi çözebilecek yapıda değildir.Orada bütün problemlerimi bir sıraya koyar çözerim.Hatta bir süre ziyaretçi bile kabul etmem…”
“Alkol bende baskıları kaldırdığı gibi kendime karşı olan güvensizlik duygusunuda yener.Ben zaten insanlarla çok zor anlaşıyorum.İçki bu konudada bana yardımcı olurdu..Bugüne kadar çeşitli uyuşturucu maddeler kullandım.Bunları yaptığım için hiçbir zaman pişmanlık duymadım.Fakat dünyaya yeniden gelsem ne içki ne uyuşturucu madde hiçbirini kullanmam…”